10 dagen Maleisie en Vietnam met Jitske

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik heb geschreven. Het laatste verslag was ik nog in Phnom Penh en zou ik de volgende dag naar Maleisie vliegen.
Dus dan begin ik maar bij Maleisie. Er is weer veel gebeurd dus wees voorbereid op een uitgebreid verslag.

In Maleisie kwam ik natuurlijk aan in Kuala Lumpur. Het was net alsof ik weer thuis kwam, ze spreken dezelfde taal als in Indonesie en ook de mensen zijn net zo geweldig. Ik ben met mijn backpack naar Chinatown gegaan om te zoeken naar een hostel. Ik kwam twee mensen tegen en vroeg welk hostel ze zaten en ben daar toen heen gegaan. Het was een klein hostel met dorms voor vier personen en het waren net van die kinder stapelbedjes. In mijn dorm waren twee Duitse meisjes, Cleo en Manon, en vanaf het eerste moment deden we gelijk alles samen. De eerste avond had ik echt behoefte om lekker te chillen, dus we hadden met zijn drieeen allemaal lekkere dingen gekocht, of eigenlijk gewoon junkfood voor bij de film. Het hostel had super veel films waar we uit konden kiezen. Naast veel chillen hebben we natuurlijk ook veel van Kuala Lumpur gezien. We zijn naar de Petronas Twin Towers geweest, 452m hoog. We zijn helemaal naar boven geweest tijdens de zonsondergang, alleen was daar weinig van te zien vanwege al de smog, maar we hadden wel uitzicht op de gehele stad. Ook zijn we naar het museum geweest over het ontstaan van Kuala Lumpur, ik geloof dat het letterlijk modderstad betekent, het was dus begonnen als een klein dorpje in de modder. Verder hebben we natuurlijk heel Chinatown gezien, de markten, Little India en we wilde naar de natuurparken, maar dat vonden we toch een beetje veel geld voor een paar vogels en vlinders dus dat hebben we maar niet gedaan, maar daardoor dus wel veel gezien van de stad. Na de twin towers ben ik gaan stappen met Manon, maar dat was geen succes, ik zou een jongen die ik ken vanuit Leiden zien in de club, maar hij was er zelf niet en het was echt een stomme club, wel een voordeel meisjes mochten gratis naar binnen en alle drank was gratis. Volgende dag hebben we lekker uitgebrakt met jawel weer films en een pizza laten bezorgen, heerlijk! Maar ook zijn we naar het busstation gegaan om onze bus naar Mersing te boeken. De volgende dag zijn we met de bus naar Mersing gegaan en hebben vanaf daar nog net de laatste ferry kunnen pakken naar het eiland Tioman. Het was een paradijsje. We hebben heerlijk genoten van het strand het eten de barretjes en we zijn wezen snorkelen en hiken. Het snorkelen was geweldig, van 10.00 tot 16.00 snorkelen! Zoveel mooie vissen en koraal gezien en een zeeschildpad!Maar wel heel erg verbrand, drie dagen later waren mijn billen nog rood haha. De hike was ook wel gaaf. We zijn wezen hiken voor 5 uur, van het dorpje bij ons in de buurt naar het dorpje aan de andere kant van het eiland. Ik en Manon hadden natuurlijk netjes onze hiking schoenen aan gedaan, maar eigenwijze Cleo ging gewoon op haar slippers, want dat deden de locale mensen toch ook? dus dan kon zij dat ook. En ze kon het ook, maar was toch niet helemaal comfortabel, kreeg blaren hahaha. De hike was dwars door de jungle heen, maar ik vond het wel zwaar, super veel traptredes op en daarna best stijl naar beneden en dat moesten we natuurlijk ook weer terug. En ik heb me toch een pratij inwendig zitten vloeken toen we weer terug moesten, maar ik had mijn beweging wel weer gehad! Manon ging een dag voor mij terug naar het vaste land, dus ik had nog een dagje samen met Cleo. Het was mijn laatste avond en daar moest natuurlijk op gedronken worden. Gelukkig kon ik de dag erna veel slapen. Maar we waren wel echt heel erg close geworden met zijn drieeen, heb met beide nog contact, heb het echt heel erg naar mijn zin gehad met deze meiden! Had heel graag met deze meiden willen verder reizen maar ik ging als de wiedeweerga naar Vietnam om Jitske daar te ontmoeten. Eerst weer met de boot terug naar Mersing, daar aangekomen ging er nog maar 1 bus naar Kuala Lumpur! En die moest ik natuurlijk hebben want de volgende dag zou ik gaan vliegen naar Ho Chi Minh. Ik expres de eerste boot genomen om er zeker van te zijn dat ik nog een bus kon boeken. Maar alleen de bus van 10 uur 's avonds was nog plek. Betekende dus dat ik midden in de nacht op het busstation zou aankomen en dat er niks zou rijden. Maar gelukkig toen ik daar aan kwam hoefde ik maar 40 minuten te wachten op de eerste trein naar het vliegveld. mijn vlucht zou pas om 15.00 gaan dus heb op het vliegveld nog veel geslapen. Maar per toeval was Fabricio de Braziliaan waarmee ik heb samen gereisd in Laos ook op het vliegveld! Was leuk om hem weer te zien! Op het vliegveld van Ho Chim Minh heb ik ook weer een tijd moeten wachten op Jitske. Kortom het was veel wachten in 24 uur, maar het was het allemaal waard!

In Ho Chin Minh dacht ik dat ik, net als ik hiervoor had gedaan, wel gewoon een hostel kon binnen lopen en boeken, maar helaas die tijd was voorbij. Het hostel dat ik in gedachte had zat helemaal vol. Dus toen moesten we de eerste nacht op straat slapen. Nee hoor grapje we hebben wel iets anders gevonden. Volgende dag zijn we gelijk de hort op gegaan. Wat mij zelfs opviel is dat Ho Chi Minh een mierennest is aan scooters, brommers en motors, echt niet normaal! Ik heb nog nooit zo veel scooters bij elkaar gezien! Scooters is HET vervoermiddel om je te verplaatsen in Ho Chi Minh. Ik heb Jitske dan ook gedwongen om samen met mij achterop een scooter van A naar B te gaan hahaha. Wat wij in Nederland met fietsen hebben, hebben ze in Ho Chi Minh met scooters.
De tweede dag zijn we naar de Cuchi tunnels geweest, de tunnels waar de Vietkong zich schuil hielden tijdens de Vietnamese oorlog. Die avond hebben we het nachtleven van Ho Chi Minh onveilig gemaakt, was gezellig maar volgende dag hadden we het beide zwaar.Maar we hebben natuurlijk wel weer sightseeing gedaan en we zijn naar een culturele voorstelling geweest over het leven in Vietnam, erg herkenbaar en grappig. De laatste dag in Ho Chi Minh zijn we naar het oorlogsmuseum gegaan, wat ging over de oorlog in Vietnam, erg indrukwekkend, leerzaam en gruwelijk weer. Ik snap niet waarom ik daar op school niks over heb gehad. Diezelfde dag hebben we de bus naar Mui Ne genomen.
In Mui Ne hadden we een hostel met zwembad en het lag aan het strand. Daar hebben we een waterval bekeken en de witte en rode zandduinen. Voordat je bij de waterval komt moet je eerst nog een stuk stroomopwaarts door een klein beekje lopen. Bij de waterval besloten Jitske en ik om via het land verder te lopen. Ik wilde zo dicht mogelijk bij de waterval komen, maar daar stonden koeien en de eigenaar van de koeien, dus ik dacht nou die koeien doen toch niks, dus ik tussen de koeien door naar de waterval sta ik net bij de rand van de afgrond heb ik opeens twee koeienhoorns in mijn billen, ik stond blijkbaar in de ruimte waar ze graaf wilde grazen hahaha. Maar gelukkig stond ik niet letterlijk bij de afgrond, maar wel akelig dichtbij. Nu vind ik koeien toch niet meer zo onschuldig hahaha en kijk ik de volgende keer wel uit. De zandduinen waren wel leuk om te bekijken, maar niet heel indrukwekkend. Toch hebben we een leuk dag tripje gemaakt. Maar we hadden Mui Ne wel weer gezien en hebben de volgende dag de bus naar Dalat gepakt en jawel daar heb ik Iris mijn goede vriendinnetje uit Leiden weer gezien en Sonja vriendinnetje van Iris. Heel erg leuk om Iris weer te zien.Iris had een heel leuk hostel geboekt, het heette Dalat Family Hostel en zo voelde het ook. Het was een klein hostel, heel erg knus, letterlijk! Want je lag zo ongeveer met zijn allen op een groot bed hahaha. En er was familie eten elke avond, dan kwamen er schalen met eten op tafel waar je zoveel van kon pakken als je wilde en je zat met alle andere backpackers heerlijk te eten, op deze manier leerden we veel nieuwe mensen kennen en het was heel erg gezellig! Leukste hostel tot nu toe!
Dezelfde avond hadden Iris en ik impulsief besloten om toch te gaan stappen, Sonja en Jitske hadden stappen wel even gezien. En het was zoals vanouds Sanne en Iris gezellig samen op stap! Maar we hadden al afgesproken dat we de volgende dag met zijn vieren zouden gaan stappen, hahaha oeps, hebben we natuurlijk wel gedaan. Na de eerste avond stappen zijn we wezen Canyonen, houdt in: van watervallen glijden, abseilen, cliffjumping en hiken. Was heel gaaf! De rots waar ik van afgesprongen ben was naast een waterval en 11 meter hoog, vond ik best hoog en je moest oppassen dat je ver genoeg sprong anders zou je tegen de rotsen aankomen, dus was best spannend. Biij een van de watervallen moesten we ons letterlijk het laatste stuk achterover laten vallen en bij de laatste moesten we door de waterval heen! Maar was begon al vroeg in de ochtend, dus we hadden nog de hele middag. Vooral Iris en ik gebruikte die om uit te rusten en we zijn later lekker Dallat in gegaan waar we heel ordinair (niet voor hier) een heerlijke cappucino hebben gedronken en we hebben lekker streetfood gegeten op de avond markt. Maar blijkbaar was het niet helemaal legaal wat al die straat eettentjes deden, want toen de politie kwam werden alle stoelen en tafeltjes als de wiedeweerga opgestapeld en de parasollen werden ingeklapt en eetkarren werden weggereden. Toen was opeeens het hele plein leeg in 5 minuten! Ik had dit nog nooit gezien! Maar was wel erg grappig om mee te maken. En zodra de politie weg reed werd alles gewoon weer neergezet hahahaha. Het was de laatste avond en we hebben het heel erg naar ons zin gehad met zijn vieren. Vond het heel leuk om Iris en Sonja samen met Jitske te zien. Volgende dag gingen Jitske en ik naar Nha Trang en Iris en Sonja naar Ho Chi Minh.
In Nha Trang zat het vol met Russen en het hele toerisme was daar dan ook op gericht, de Vietnamezen spraken Russisch en namen van winkels, restaurants en de menukaarten waren in het Russisch of Vietnamees, echt stom. We zijn naar de 100egg Mudspa gegaan, maar het was een zondag en net na het modderfestival, die we dus net hadden gemist, dus we hebben wel in ons eigen eitje met modderbad gezeten, wat wel grappig was, maar verder was er niks. Dusw dat was een beetje een teleurstelling. De tweede dag hebben we een beetje op het strand gelegen en hebben we de nachtbus naar Hoi An gepakt.
Hoi An was geweldig, een stadje met heel veel sfeer waar we lekker alles op de fiets hebben gedaan. Er waren erg veel overblijfselen van de Chinezen en Japanners die we hebben bekeken. Ook hier zijn we naar het strand geweest allleen was dit een tripje op de scooter, jeej!
De laatste dag zijn we wezen snorkelen bij de Cham eilanden. Het snorkelen zelf was een uurtje, maar erg mooi, ik heb heel veel inktvissen bij elkaar gezien! En we hebben heerlijk gegeten op het eiland en daarna hadden we daar nog twee uur op het prachtige eiland om te relaxen en te zwemmen.
Inmiddels hadden Jitsake en ik een beetje haast, want er was/is nog zoveel wat we willen zien. We hadden nog wel een tijdje in Hoi An kunnen blijven, maar helaas de volgende bestemming Hue riep ons.
Na aankomst in Hue zijn we gelijk naar de verboden stag gegaan. Dit is te vergelijken met de verboden stad van China, het is ook nagebootst van China. Was wel gaaf om te zien.
Volgende dag hup weer de bus in en naar de grotten van Phong Nha. Onderweg had de bus nog een ongeluk met een scooter, gelukkig alleen lichte verwondingen. Maar bus moest naar het politiebureau dus wij moesten twee uur wachten voordat we daadwerkelijk de grot in gingen. Maar de grot was het wachten waard! Dit is de meest indrukwekkende grot die ik tot nu toe heb gezien. Schijnbaar hebben de Cham mensen hierin gewoond en heeft het een belangrijke rol gespeeld in de oorlg als schuilplaats van de Vietnamezen. Na de grot waren Jitske en ik zeer benieuwd of we uiteindelijk wel in de nachtbus naar Hanoi terecht zouden komen. Want ook dit ticket klopte niet en ook niet met wat onze gids had doorgekregen. De gids had doorgekregen dat hij ons moest droppen bij het dichtbij gelegen hotel, terwijl op het ticket stond Dhong Hoi om 5.30, dat moest dus half 10 zijn kwamen we achter na veel bellen. In Dhong Hoi hadden we geen idee waar we de bus moesten pakken. We waren in ieder geval niet bij de goede agency afgezet. Maar waar moesten we dan heen? Uiteindelijk kregen we het verlosende telefoontje waar we heen moesten. Daar aangekomen wisten we nog steeds niet of nou goed zaten, want er zat helemaal geen kantoortje plus we stonden aan de kant van de weg waar de bussen juist naar het zuiden gingen in plaats van naar het noorden naar Hanoi. Maar na ook hier weer veel hulp van lokale mensen die voor ons hebben gebeld, moesten we daar blijven staan. Uiteindelijk om 10 uur kwam de bus en in de bus lag ik naast een gezin van drie waarvan het jongetje zo ongeveer in mijn armen lag en in het bed van Jitske lag een meisje die op de grond moest gaan liggen. Maar we zaten in de bus!
Nu zijn we in Hanoi waar we vandaag een cruise vanaf Halong Bay naar de eilanden zouden gaan doen, maar die is gecanceld vanwege een typhoon. Hopen dat het morgen wel doorgaat!

Dit was hem! Veel liefs!