Beenhaar is mooi, en lekker geshopt!
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
03 April 2010 | Ghana, Nkoranza
Hoi hoi, daar ben ik weer,
Ik zou het trouwens wel heel erg leuk vinden als iedereen die mijn weblog leest een keer een berichtje achterlaat, dan weet ik wie het allemaal lezen.
Vorige week moest ik zoveel doen op internet, ik moest een weblog schrijven, mailen, skypen en foto’s plaatsen. Toen ik dus vorige week mijn blog plaatste ben ik natuurlijk weer wat vergeten, en heb ik alles heel haastig getypt, en best kort gehouden, terwijl ik zo veel had te vertellen! Maar nu heb ik de tijd, want zit nu op Jitske’s laptop thuis, en de kinderen zijn op school, dus het is lekker rustig. Dan kan ik jullie lekker verwennen. Dit keer is er niet heel veel gebeurd, maar ik maak altijd wel iets geks mee wat ik jullie kan vertellen.
We hebben een maand zonder stroom gezeten! Dat betekent dat de generator weer gemaakt is! YEAH! Wij natuurlijk helemaal blij, nu kunnen we weer gewoon muziek luisteren, en alles opladen, en film kijken op Jitske’s laptop! Maar niet alleen wij zijn blij, de kinderenwaren al helemaal door het dollen heen, toen het donker was en de lichten gingen aan, begonnen de kinderen helemaal te schreeuwen en te springen, die waren nog blijer dan wij!
Zo en nu maar weer vertellen, zoals gewoonlijk, wat ik ben vergeten vorige week. Twee weken geleden zaten we in Axim, wat echt geweldig was nogmaals! Axim is namelijk een echt vissersdorpje, we waren er helemaal doorheen gelopen, en was heel leuk om te zien, en natuurlijk het strand! Maar nu weer terug, vanaf Axim moesten we naar Takoradie, en vanaf daar met de bus naar Kumasi. Vanaf Axim werden we met een Trotro afgezet op het Trotro station naar Kumasi. Wij dachten ow das handig, we hoeven alleen die trotro nog maar in te stappen en we komen er wel, en het is ookm wel eens leuk om langer in trotro te zitten. Nou dat is eens maar nooit meer! We moesten vijf uur achterin op te lage bankjes zitten met geen beenruimte. Waardoor we heel erg last van onze billen kregen, ik kon echt niet meer normaal zitten, hoe ik ook zat mijn kont deed zo’n zeer, ik geloof dat als ik dat te vaak doe ik eelt krijg op mijn billen haha. Het dak van de Trotro was ook nog eens zwaar beladen waardoor het dak naar beneden kwam en we daar een tijdje in doodsangst hebben gezeten. We reden namelijk, zoals gewoonlijk, over een hobbelige weg, en het dak liet aan de voorkant los. Dus elke keer als we over een hobbel of een kuil gingen, kraakte dat dak, en zakte het naar beneden en veerde weer terug. Wij hebben in het begin helemaal lopen bedenken wat er zou kunnen gebeuren als het hele dak instort, maar toen heb ik het maar laten gaan en ben met mijn muziekje en pijnlijke kont mijn boek gaan lezen. We hebben Kumasi veilig bereikt!
Vorig weekend, heb ik dus erg veel op internet gezeten dat was wel even lekker. We zijn dat weekend naar Amanda en Anoushka geweest, we hebben gezellig bij ze gelogeerd. Konden we ook kijken hoe hun het hadden. Dat is toch echt wel anders dan wat wij hebben, zij hebben ten eerste meer luxe, maar hun gastgezin is ook heel anders, het is niet een grote familie zoals hier. Ze leven eigenlijk gewoon langs elkaar heen, maar ze hebben wel een heel lief zusje Abby. Die kwam de zondag morgen de kamer in bij mij en Jitske, helemaal niet verlegen ofzo haha, ze sprong zo bij ons op bed, heel gezellig hoor met Abby!
Ook zijn we vrijdag naar de supermarkt in Kumasi geweest, maar dat had ik misschien al verteld. Maar we zijn in ieder geval heel blij met onze pot met pindakaas en de lachende koe.
Zaterdag zijn we met Amanda en Anoushka naar de Bobiri Buterfly Foresat gegaan. Eerst met de Trotro en toen een heel eind lopen. Wat natuurlijk weer geweldig was, dwars door het oerwoud, en we hadden al heel veel vlinders gespot! Eenmaal in Bobiri, waren we allemaal gesloopt, wilden we eigenlijk niet meer lopen, maar we kregen natuurlijk nog een hele tour door het bos, lopend. Eerst weer een heel verhaal over alle verschillende bomen die daar groeien, en toen op naar de vlinders. We hebben heel veel mooie vlinders gezien, helaas heb ik er zelf geen foto’s van kunnen maken want mijn camera hield ermee op, gelukkig heeft de rest er heel veel, dus die jat ik gewoon! Toen de tour klaar was moesten we natuurlijk weer terug,..lopen! Het was inmiddels al half drie ’s middags, en we hadden alleen vanmorgen om 8 uur boterhammen met pindakaas gegeten. In Bobiri kon je niks eten, dus moesten we dat hele eind in de volle zon terug lopen zonder iets gegeten te hebben, heel erg dom natuurlijk! Gelukkig hadden we wel genoeg water bij ons, en werden we afgeleid door de vlinders. Eenmaal weer in het dorpje, hebben we maar snel een brood gekocht, anders gingen we van ons stokkie, toen was het al half 5, bijna tijd voor avond eten, het brood ging bij iedereen snel naar binnen. Behalve bij Amanda, want die voelt zich al een tijd niet goed, maar gaat nu geloof ik weer beter. Toen zijn we gaan avond eten, en naar Amanda en Anoushka gegaan om te slapen, we waren uitgeput. Die zondag hebben we dan ook niks uitgevoerd, ik heb heel lang in mijn pyjama gelopen, en lekker film gekeken. Daarna gingen weer terug naar Homako, naar de kinderen.
Afgelopen maandag hebben we dan toch echt eindelijk de fiets gepakt, en zijn naar de markt van Ejura gefietst. De heenweg ging wel lekker want dat ging veel naar beneden, en toen was het nog ochtend. Je raad dus wel hoe de terugweg was, heel veel omhoog, en natuurlijk in de volle zon, maar we ware niet verdwaald! We hebben dus wel gewoon even 26 kilometer gefietst! Ik was daarna echt kapot, en stonk natuurlijk heel erg, maar ja wanneer doe ik dat niet haha. Ik heb daarna ook niet heel veel meer gedaan. Heb wel op de markt weer een hele gave stof gekocht, en weer kleren laten maken, ben benieuwd wat er uit gaat komen!
Donderdag hebben we eindelijk lesgegeven, bij de aller kleinsten. Het was echt zo leuk! Dat maakt me toch ook wel weer zekerder over mijn studiekeuze, en het ging ook allemaal zo makkelijk en natuurlijk! Dus dat was helemaal te gek! Dat ga ik zeker vaker doen! Ook kun je gewoon helemaal gek doen, met die kinderen, want die komen ook steeds meer los, je ziet echt hoe dat verandert in de loop van de tijd.
Vorige week was er ook een kindje Kwaame gewoon een hele week weg, die was naar het ziekenhuis in Kumasi. Wij wisten helemaal niet wat er aan de hand was, dus we maakte ons wel een beetje zorgen. Maar nu is hij terug, en hij heeft de mazelen, wel heel vervelend, maar niks ernstigs.
De Ghanezen vinden beenhaar mooi! Ik vroeg namelijk of ze hun benen scheren omdat ze geen haren hadden, en hoe ze dat dan deden. Maar ze hebben dan dus gewoon geen beenhaar, hoe heerlijk is dat! Maar ja zij vinden het dus mooi als je dan wel beenhaar hebt, maar ik ga het natuurlijk niet laten staan, want vind het zelf niet mooi.
We zitten nu weer in Kumasi, want we wilden een Kentedorp, en het Stempeldorpbezoeken, en souvenirs scoren in het Cultural Centre en de Markt. We zijn vrijdag dan naar de markt geweest, echt zoveel leuke dingen gekocht, dat was echt weer even ouderwets winkelen, alleen dan ghanian style. Zaterdag zijn we dan naar het cultural centre gweest waar ik ook weer dingen heb gekocht. Ik denk dat ik straks niet genoeg ruimte heb als ik terug vlieg haha. Maar het kost hier allemaal geen fluit dus lekker blijven kopen! Ook zijn we zaterdag naar het Kente dorpje en het Stempeldorpje geweest. Kente is koningklijke stof die speciaal wordt geweven en het Stempeldorp, is een dorp waar ze een effe stof stempelen, bedoeld voor de chiefs, stamhoofden. In Ntonzo, het stempeldorpje hebben we zelf een stukje stof mogen stempelen, en hebben we gezien hoe dat allemaal in zijn werk gaat. In Adanwomase, het grootste Kentedorp, ehbben we echt een hele tour gehad. we hebben daarbij het hele proces gezien voor het weven, wat een gedoe zeg om zo'n stof eindelijk af te hebben, het duurt wel 30 dagen! en toen hebben we natuurlijk het weefcentrum gezien, waar we zelf ook een stukje mochten weven. verder hebben we gewoon het hele dorp gezien, en de cacaoboerderij, waar we rauwe cacaobonen hebben geproefd, echt heel lekker, om alleen maar op te zuigen dan. We hebben ook het chiefspalace gezien, was ook wel leuk, de chief heeft een eigen kentewever. maar dat dorp leeft dus echt van de verkoop van Kente stof, en van touristen zoals ik, het geld gaat dan naar the community. Ow ja en dit weekend hebben we weer een nieuw Nederlands meisje ontmoet, Annemieke, erg gezellig. En het is dit weekend Pasen dus heel Ghana is vrij en overal is er bijna de hele dag kerkbijeenkomst, waarbij ze zingen en schreeuwen en dansen, best grappig. En vanavond gaan we uit! dus ben benieuwd hoe dat gaat worden. Morgen gaan we nog even lekker zwemmen, en dan terug.
Volgende week gaan we waarschijnlijk nijlpaarden zien! tot volgende week denk ik.
Hele dikke kus
Ik zou het trouwens wel heel erg leuk vinden als iedereen die mijn weblog leest een keer een berichtje achterlaat, dan weet ik wie het allemaal lezen.
Vorige week moest ik zoveel doen op internet, ik moest een weblog schrijven, mailen, skypen en foto’s plaatsen. Toen ik dus vorige week mijn blog plaatste ben ik natuurlijk weer wat vergeten, en heb ik alles heel haastig getypt, en best kort gehouden, terwijl ik zo veel had te vertellen! Maar nu heb ik de tijd, want zit nu op Jitske’s laptop thuis, en de kinderen zijn op school, dus het is lekker rustig. Dan kan ik jullie lekker verwennen. Dit keer is er niet heel veel gebeurd, maar ik maak altijd wel iets geks mee wat ik jullie kan vertellen.
We hebben een maand zonder stroom gezeten! Dat betekent dat de generator weer gemaakt is! YEAH! Wij natuurlijk helemaal blij, nu kunnen we weer gewoon muziek luisteren, en alles opladen, en film kijken op Jitske’s laptop! Maar niet alleen wij zijn blij, de kinderenwaren al helemaal door het dollen heen, toen het donker was en de lichten gingen aan, begonnen de kinderen helemaal te schreeuwen en te springen, die waren nog blijer dan wij!
Zo en nu maar weer vertellen, zoals gewoonlijk, wat ik ben vergeten vorige week. Twee weken geleden zaten we in Axim, wat echt geweldig was nogmaals! Axim is namelijk een echt vissersdorpje, we waren er helemaal doorheen gelopen, en was heel leuk om te zien, en natuurlijk het strand! Maar nu weer terug, vanaf Axim moesten we naar Takoradie, en vanaf daar met de bus naar Kumasi. Vanaf Axim werden we met een Trotro afgezet op het Trotro station naar Kumasi. Wij dachten ow das handig, we hoeven alleen die trotro nog maar in te stappen en we komen er wel, en het is ookm wel eens leuk om langer in trotro te zitten. Nou dat is eens maar nooit meer! We moesten vijf uur achterin op te lage bankjes zitten met geen beenruimte. Waardoor we heel erg last van onze billen kregen, ik kon echt niet meer normaal zitten, hoe ik ook zat mijn kont deed zo’n zeer, ik geloof dat als ik dat te vaak doe ik eelt krijg op mijn billen haha. Het dak van de Trotro was ook nog eens zwaar beladen waardoor het dak naar beneden kwam en we daar een tijdje in doodsangst hebben gezeten. We reden namelijk, zoals gewoonlijk, over een hobbelige weg, en het dak liet aan de voorkant los. Dus elke keer als we over een hobbel of een kuil gingen, kraakte dat dak, en zakte het naar beneden en veerde weer terug. Wij hebben in het begin helemaal lopen bedenken wat er zou kunnen gebeuren als het hele dak instort, maar toen heb ik het maar laten gaan en ben met mijn muziekje en pijnlijke kont mijn boek gaan lezen. We hebben Kumasi veilig bereikt!
Vorig weekend, heb ik dus erg veel op internet gezeten dat was wel even lekker. We zijn dat weekend naar Amanda en Anoushka geweest, we hebben gezellig bij ze gelogeerd. Konden we ook kijken hoe hun het hadden. Dat is toch echt wel anders dan wat wij hebben, zij hebben ten eerste meer luxe, maar hun gastgezin is ook heel anders, het is niet een grote familie zoals hier. Ze leven eigenlijk gewoon langs elkaar heen, maar ze hebben wel een heel lief zusje Abby. Die kwam de zondag morgen de kamer in bij mij en Jitske, helemaal niet verlegen ofzo haha, ze sprong zo bij ons op bed, heel gezellig hoor met Abby!
Ook zijn we vrijdag naar de supermarkt in Kumasi geweest, maar dat had ik misschien al verteld. Maar we zijn in ieder geval heel blij met onze pot met pindakaas en de lachende koe.
Zaterdag zijn we met Amanda en Anoushka naar de Bobiri Buterfly Foresat gegaan. Eerst met de Trotro en toen een heel eind lopen. Wat natuurlijk weer geweldig was, dwars door het oerwoud, en we hadden al heel veel vlinders gespot! Eenmaal in Bobiri, waren we allemaal gesloopt, wilden we eigenlijk niet meer lopen, maar we kregen natuurlijk nog een hele tour door het bos, lopend. Eerst weer een heel verhaal over alle verschillende bomen die daar groeien, en toen op naar de vlinders. We hebben heel veel mooie vlinders gezien, helaas heb ik er zelf geen foto’s van kunnen maken want mijn camera hield ermee op, gelukkig heeft de rest er heel veel, dus die jat ik gewoon! Toen de tour klaar was moesten we natuurlijk weer terug,..lopen! Het was inmiddels al half drie ’s middags, en we hadden alleen vanmorgen om 8 uur boterhammen met pindakaas gegeten. In Bobiri kon je niks eten, dus moesten we dat hele eind in de volle zon terug lopen zonder iets gegeten te hebben, heel erg dom natuurlijk! Gelukkig hadden we wel genoeg water bij ons, en werden we afgeleid door de vlinders. Eenmaal weer in het dorpje, hebben we maar snel een brood gekocht, anders gingen we van ons stokkie, toen was het al half 5, bijna tijd voor avond eten, het brood ging bij iedereen snel naar binnen. Behalve bij Amanda, want die voelt zich al een tijd niet goed, maar gaat nu geloof ik weer beter. Toen zijn we gaan avond eten, en naar Amanda en Anoushka gegaan om te slapen, we waren uitgeput. Die zondag hebben we dan ook niks uitgevoerd, ik heb heel lang in mijn pyjama gelopen, en lekker film gekeken. Daarna gingen weer terug naar Homako, naar de kinderen.
Afgelopen maandag hebben we dan toch echt eindelijk de fiets gepakt, en zijn naar de markt van Ejura gefietst. De heenweg ging wel lekker want dat ging veel naar beneden, en toen was het nog ochtend. Je raad dus wel hoe de terugweg was, heel veel omhoog, en natuurlijk in de volle zon, maar we ware niet verdwaald! We hebben dus wel gewoon even 26 kilometer gefietst! Ik was daarna echt kapot, en stonk natuurlijk heel erg, maar ja wanneer doe ik dat niet haha. Ik heb daarna ook niet heel veel meer gedaan. Heb wel op de markt weer een hele gave stof gekocht, en weer kleren laten maken, ben benieuwd wat er uit gaat komen!
Donderdag hebben we eindelijk lesgegeven, bij de aller kleinsten. Het was echt zo leuk! Dat maakt me toch ook wel weer zekerder over mijn studiekeuze, en het ging ook allemaal zo makkelijk en natuurlijk! Dus dat was helemaal te gek! Dat ga ik zeker vaker doen! Ook kun je gewoon helemaal gek doen, met die kinderen, want die komen ook steeds meer los, je ziet echt hoe dat verandert in de loop van de tijd.
Vorige week was er ook een kindje Kwaame gewoon een hele week weg, die was naar het ziekenhuis in Kumasi. Wij wisten helemaal niet wat er aan de hand was, dus we maakte ons wel een beetje zorgen. Maar nu is hij terug, en hij heeft de mazelen, wel heel vervelend, maar niks ernstigs.
De Ghanezen vinden beenhaar mooi! Ik vroeg namelijk of ze hun benen scheren omdat ze geen haren hadden, en hoe ze dat dan deden. Maar ze hebben dan dus gewoon geen beenhaar, hoe heerlijk is dat! Maar ja zij vinden het dus mooi als je dan wel beenhaar hebt, maar ik ga het natuurlijk niet laten staan, want vind het zelf niet mooi.
We zitten nu weer in Kumasi, want we wilden een Kentedorp, en het Stempeldorpbezoeken, en souvenirs scoren in het Cultural Centre en de Markt. We zijn vrijdag dan naar de markt geweest, echt zoveel leuke dingen gekocht, dat was echt weer even ouderwets winkelen, alleen dan ghanian style. Zaterdag zijn we dan naar het cultural centre gweest waar ik ook weer dingen heb gekocht. Ik denk dat ik straks niet genoeg ruimte heb als ik terug vlieg haha. Maar het kost hier allemaal geen fluit dus lekker blijven kopen! Ook zijn we zaterdag naar het Kente dorpje en het Stempeldorpje geweest. Kente is koningklijke stof die speciaal wordt geweven en het Stempeldorp, is een dorp waar ze een effe stof stempelen, bedoeld voor de chiefs, stamhoofden. In Ntonzo, het stempeldorpje hebben we zelf een stukje stof mogen stempelen, en hebben we gezien hoe dat allemaal in zijn werk gaat. In Adanwomase, het grootste Kentedorp, ehbben we echt een hele tour gehad. we hebben daarbij het hele proces gezien voor het weven, wat een gedoe zeg om zo'n stof eindelijk af te hebben, het duurt wel 30 dagen! en toen hebben we natuurlijk het weefcentrum gezien, waar we zelf ook een stukje mochten weven. verder hebben we gewoon het hele dorp gezien, en de cacaoboerderij, waar we rauwe cacaobonen hebben geproefd, echt heel lekker, om alleen maar op te zuigen dan. We hebben ook het chiefspalace gezien, was ook wel leuk, de chief heeft een eigen kentewever. maar dat dorp leeft dus echt van de verkoop van Kente stof, en van touristen zoals ik, het geld gaat dan naar the community. Ow ja en dit weekend hebben we weer een nieuw Nederlands meisje ontmoet, Annemieke, erg gezellig. En het is dit weekend Pasen dus heel Ghana is vrij en overal is er bijna de hele dag kerkbijeenkomst, waarbij ze zingen en schreeuwen en dansen, best grappig. En vanavond gaan we uit! dus ben benieuwd hoe dat gaat worden. Morgen gaan we nog even lekker zwemmen, en dan terug.
Volgende week gaan we waarschijnlijk nijlpaarden zien! tot volgende week denk ik.
Hele dikke kus
-
03 April 2010 - 22:03
Bert:
Hoi Sanne,
Ik geniet samen met opa van je prachtige verhalen.Ook deze laatste is weer klasse.We hebben ons wel afgevraagd of je met al die uitstapjes nog wel aan werken en rust toekomt(en het scheren van je benen).
Doe de groeten aan de nijlpaarden. Ik kijk alweer uit naar je volgende verslag.
-
04 April 2010 - 00:33
Dirk Detmar:
Ja Sanne,
Zo zie je maar, wat je hebt wil je niet en als je het niet hebt wil je het wel. Ik bedoel haar !!!!!
Dat gaat bijna altijd op.
Ik weet zeker dat als je terug bent in Nederland, je voor altijd weet dat als het onbereikbare bereikbaar wordt de lol er al snel vanaf is.
Sorry, ik had even de behoefte om een beetje te filosoferen.
Bedankt Sanne voor je mooie verhalen. Je bezorgt me iedere keer weer heel veel leesplezier.
Ik ben trots op je.
Groetjes,
Je buurman -
04 April 2010 - 16:24
Margriet:
Ja Sanne, ik lees ze ook. Maar dat zal niet verbazen. Hij is weer enig. Neem hem morgen weer gecopieerd naar opa arie mee. Tot de volgende blog. -
05 April 2010 - 12:32
Annemarie:
Hoi Sanne
We volgen je verhalen graag hoor. Spannend wat je allemaal meemaakt zeg. Te gek al die loslopende dieren om het huis. Veel plezier daar en hou je taai.
Liefs Paul en Annemarie -
06 April 2010 - 12:31
Merel:
Jeeeee pasen is leuk!
Nog paaseitjes gezocht?
lafyou -
06 April 2010 - 12:54
Patricia:
He die Sanne, erg leuk om je verhalen te lezen van je avonturen. Ik weet hoe Sanne kan zijn als ze last heeft van een hongerklap, dus weet ook wat Jitske te verduren heeft dan.
Sanne ik lees alles hoor van A tot Z, veel plezier!! -
06 April 2010 - 13:29
Jip:
natuurlijk lees ik je verhalen. ben super jaloers op je, zou graag naar je toe willen komen om alles met eigen ogen te zien. en ook een kamelen leren tas te kopen:)owja en natuurlijk om je te knuffelen en te zeggen hoe erg ik je mis en natuurlijk uitgaan!... ja en om je verjaardag te vieren.
lieve sanne geniet er nog even van!
dikke kus -
10 April 2010 - 15:58
Maartje:
pfoeeeeheeee lang verhaal!
wel leuk :D
ik ga proberen je morgen te mailen!
kuskuskus -
11 April 2010 - 18:35
Wilma:
Hoi Sasnne,
Natuurlijk veel te laat dat ik je breicht eindelijk eens lees. Ik ben reuze benieuwd of je nog bij een kerkdienst bent geweest en hoe dat dan is in een land als Ghana.
Als ik je verhalen lees hen je gelukkig toch wel ruimte om naast je werk ook iets van de cultuur en het land mee te maken. Bij sporters zie je zo vaak dat ze in een land zijn geweest en absoluut niet weten wat er zich afspeelt.
Jij kan tenminste straks verhalen vertellen. Volgende week gaan we opa verhuizen. Hij geniet erg van je verhalen. Je moeder draait je weblog uit en hij is apetrots op je.
Hoop snel weer iets van je te lezen. Bovendien zijn we bijna jarig en dan bericht ik je natuurlijk ook
Liefs van je tante -
17 April 2010 - 11:53
Thomas :
Hallo Sanne,
Vandaag kreeg ik van Anna de webadres waar jou reisverslagen op staan. Vanaf nu ben ik er dus op aangesloten. Leut dat je ons allemaal zo bij je reis weet te betrekken. Ik lees je verslagen met veel enthousiasme. Heb je voldoende tijd om alles goed in je op te nemen? Heb je voldoende rust om het in jezelf een plekje te geven?
Ik wens je van harte alles goede. Let goed op jezelf en op de anderen vrijwilligers.
Lieve groet,
Thomas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
